بسم الله الرحمن الرحیم

محبت و عشق از سرچشمه زلال احدیت نشأت می‌گیرد بر همین اساس، هم گره‌خورن و هم گره واخوردن قلب‌ها به دست خداست. خداوند از این محبت و دوست‌داشتن‌های پاک در قرآن سخن به میان آورده و در آیه 63 سوره? انفال می‌فرماید: وَ أَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ لَوْ أَنْفَقْتَ ما فِی الْأَرْضِ جَمیعاً ما أَلَّفْتَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ وَ لکِنَّ اللَّهَ أَلَّفَ بَیْنَهُمْ إِنَّهُ عَزیزٌ حَکیمٌ؛ و دل‌هاى آن‌ها را با هم، الفت داد! اگر تمام آنچه را روى زمین است صرف می‌‏کردى که میان دل‌هاى آنان الفت دهى، نمی‌‏توانستى! ولى خداوند در میان آن‌ها الفت ایجاد کرد! او توانا و حکیم است!

خداوند متعال در این آیه اولاً مسئله? الفت و گره‌خوردن قلب‌ها را به خود نسبت داده است. ثانیاً ایجاد الفت را از هر کسی به غیر خود حتی اگر اول شخص عالم خلقت یعنی حضرت محمّد مصطفی صلی الله علیه و آله باشد سلب کرده است. ثالثاً خداوند در این آیه فرضیه? تسخیر قلوب از راه تطمیع را با قاطعیت رد کرده و می‌فرماید: اگر تمام دنیا، مال تو بود و تمام آن را به شخصی می‌دادی تا تو را ذره‌ای دوست داشته باشد هرگز چنین نخواهد شد اما اگر من (خدا) بخواهم میان قلب‌ها الفت ایجاد می‌کنم.

الفت از سه حرف اصلی «أ ـ ل ـ ف» تشکیل شده است و به گفته? إبن فارس در مقاییس‌الّغه، سه حرف «الف» در اصل و ریشه به معنای ضمیمه کردن چیزی به چیز دیگر می‌باشد. عرب به عدد هزار ألْفْ می‌گوید زیرا این عدد از به هم پیوستن یکان و تبدیل آن به دهگان و دهگان به صدگان و سپس از اجتماع و تألیف صدگان متمادی، عدد هزار ساخته می‌شود. همچنین تألیف کتاب به معنای جمع‌آوری کردن مطالب مختلف از جاهای پراکنده حول یک موضوع واحد است.

تألیف قلوب و ألفت نیز همین باب است و به معنای جمع شدن دل‌هاییست که تا کنون پراکنده بوده‌اند. در وادی محبت مؤلّف خداست اوست که با هنرمندی تمام، افرادی را با گرایش‌های مختلف، گاهی با فرهنگ‌های متضاد و حتی بدون ملاحظه? سن و سال و مسائلی از این قبیل، میان دو قلب یا قلوب زیاد، الفت ایجاد می‌کند. با این توصیف اگر در وادی محبّت، مؤلف خداست قطعاً مجموعه افرادی که به یکدیگر علاقه‌مند هستند در مجموع به کتابی می‌مانند که هر یک به منزله? سطوری از این کتاب واحد هستند.

کتاب را باید خواند، کتاب را باید نگاه داشت، کتاب حرمت دارد، کتاب را زیر پا نمی‌گذارند، دوستانی که خداوند از سر حکمت متعالیه‌اش دل‌هایشان را به هم الفت داده است نیز همین‌ گونه‌اند.

همچنین خداوند در آیه 103 سوره? آل‌عمران می‌فرماید:

وَ اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنْتُمْ أَعْداءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْواناً‏؛ و نعمت (بزرگ) خدا را بر خود، به یاد آرید که چگونه دشمن یکدیگر بودید، و او میان دل‌هاى شما، الفت ایجاد کرد، و به برکت نعمت او، برادر شدید!

از این آیه، نکات زیر استفاده می‌شود:

1. تألیف و گره خوردن قلب‌ها از نعمت‌های بزرگ خدا محسوب می‌گردد.
2. محبت و الفت، موجب برادری می‌گردد. لذا برادری اختصاص به تولد از والدین مشترک ندارد بلکه هر دو نفری که دلشان برای یکدیگر می‌تپد و همدیگر را دوست دارند مطابق این آیه با یکدیگر برادرند.
3. الفت و گره زدن قلوب از افعال خداوند است.
4. و...

یکی از زیباترین نعمت‌های خداوند، نعمت عشق است که به انسان، وسعت و قدرت و عمق می‌بخشد. این مطلب با تطبیق آیه? 103 آل‌عمران با آیه 86 سوره اعراف به سادگی قابل دریافت است.

وَ اذْکُرُوا إِذْ کُنْتُمْ قَلیلاً فَکَثَّرَکُمْ وَ انْظُرُوا کَیْفَ کانَ عاقِبَةُ الْمُفْسِدین‏؛ و به خاطر بیاورید زمانى را که اندک بودید، و او شما را فزونى داد! و بنگرید سرانجام مفسدان چگونه بود.

خداوند در آیه 86 سوره? اعراف به جای «أعْداءً»، معادل «قلیلاً» و به جای عبارت «أَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ» معادل «فَکَثَّرَکُمْ» را آورده است که به روشنی و با کمک روش تفسیر آیه به آیه، استفاده می‌شود دشمنی باعث قلّت و کم شدن انسان در همه? ابعاد می‌گردد کما اینکه محبّت و الفت باعث می‌شود انسان کثیر شده و وسعت یابد.